Zuurstof is een van de elementen die het leven in stand houden
Mitochondria zijn de belangrijkste plaats voor biologische oxidatie in het lichaam. Als het weefsel hypoxisch is, kan het oxidatieve fosforylatieproces van de mitochondriën niet normaal verlopen. Als gevolg hiervan wordt de omzetting van ADP in ATP belemmerd en wordt er onvoldoende energie geleverd om de normale voortgang van verschillende fysiologische functies te behouden.
Weefselzuurstoftoevoer
Zuurstofgehalte in arterieel bloedCaO2=1,39*Hb*SaO2+0,003*PaO2(mmHg)
ZuurstoftransportcapaciteitDO2=CO*CaO2
De tijdslimiet voor normale mensen om een ademstilstand te tolereren
Terwijl u lucht inademt: 3,5 min
Bij inademen van 40% zuurstof: 5,0 min
Bij het inademen van 100% zuurstof: 11min
Longgasuitwisseling
Partiële zuurstofdruk in lucht (PiO2): 21,2 kpa (159 mmHg)
Partiële zuurstofdruk in longcellen (PaO2): 13,0 kpa (97,5 mmHg)
Gemengde veneuze partiële zuurstofdruk (PvO2): 5,3 kpa (39,75 mmHg)
Geëquilibreerde pulszuurstofdruk (PaO2): 12,7 kpa (95,25 mmHg)
Oorzaken van hypoxemie of zuurstofgebrek
- Alveolaire hypoventilatie(A)
- Ventilatie/perfusie(VA/Qc)Disproportionaliteit(a)
- Verminderde spreiding (Aa)
- Verhoogde bloedstroom van rechts naar links shunt (Qs/Qt verhoogd)
- Atmosferische hypoxie(I)
- Congestieve hypoxie
- Anemische hypoxie
- Weefseltoxische hypoxie
Fysiologische grenzen
Algemeen wordt aangenomen dat PaO2 4,8 KPa (36 mmHg) is, wat de overlevingslimiet van het menselijk lichaam is
De gevaren van hypoxie
- Hersenen: Onomkeerbare schade zal optreden als de zuurstoftoevoer gedurende 4-5 minuten wordt stopgezet.
- Hart: Het hart verbruikt meer zuurstof dan de hersenen en is het meest gevoelig
- Centraal zenuwstelsel: Gevoelig, slecht verdragen
- Ademen: longoedeem, bronchospasme, cor pulmonale
- Lever, nieren, andere: zuurvervanging, hyperkaliëmie, verhoogd bloedvolume
Tekenen en symptomen van acute hypoxie
- Ademhalingssysteem: moeite met ademhalen, longoedeem
- Cardiovasculair: Hartkloppingen, aritmie, angina pectoris, vasodilatatie, shock
- Centraal zenuwstelsel: Euforie, hoofdpijn, vermoeidheid, verminderd beoordelingsvermogen, onnauwkeurig gedrag, traagheid, rusteloosheid, netvliesbloeding, convulsies, coma.
- Spierzenuwen: zwakte, tremor, hyperreflexie, ataxie
- Metabolisme: vasthouden van water en natrium, acidose
Mate van hypoxemie
Mild: Geen cyanose PaO2>6,67KPa (50 mmHg); SaO2<90%
Matig: cyanotische PaO2 4-6,67 KPa (30-50 mmHg); SaO2 60-80%
Ernstig: duidelijke cyanose PaO2<4KPa (30 mmHg); SaO2<60%
PvO2 Gemengde veneuze partiële zuurstofdruk
PvO2 kan de gemiddelde PO2 van elk weefsel vertegenwoordigen en dienen als indicator voor weefselhypoxie.
Normale waarde van PVO2: 39 ± 3,4 mmHg.
<35 mmHg weefselhypoxie.
Om PVO2 te meten, moet bloed worden afgenomen uit de longslagader of het rechter atrium.
Indicaties voor zuurstoftherapie
Termo Ishihara stelt PaO2=8Kp(60mmHg) voor
PaO2<8Kp,tussen 6,67-7,32Kp(50-55mmHg) Indicaties voor langdurige zuurstoftherapie.
PaO2=7,3Kpa(55mmHg) Zuurstoftherapie is noodzakelijk
Richtlijnen voor acute zuurstoftherapie
Aanvaardbare indicaties:
- Acute hypoxemie (PaO2<60 mmHg; SaO <90%)
- Hartslag en ademhaling stoppen
- Hypotensie (systolische bloeddruk <90 mmHg)
- Laag hartminuutvolume en metabole acidose (HCO3<18 mmol/L)
- Ademhalingsproblemen (R>24/min)
- CO-vergiftiging
Ademhalingsfalen en zuurstoftherapie
Acuut ademhalingsfalen: ongecontroleerde inademing van zuurstof
ARDS: Gebruik piep, wees voorzichtig met zuurstofvergiftiging
CO-vergiftiging: hyperbare zuurstof
Chronisch ademhalingsfalen: gecontroleerde zuurstoftherapie
Drie belangrijke principes van gecontroleerde zuurstoftherapie:
- In het vroege stadium van de zuurstofinhalatie (eerste week), zuurstofinhalatieconcentratie <35%
- In het vroege stadium van de zuurstoftherapie: continue inhalatie gedurende 24 uur
- Behandelingsduur: >3-4 weken →Intermitterende zuurstofinhalatie (12-18u/d) * een half jaar
→Zuurstoftherapie thuis
Verander patronen van PaO2 en PaCO2 tijdens zuurstoftherapie
Het bereik van de toename van PaCO2 in de eerste 1 tot 3 dagen van zuurstoftherapie is een zwakke positieve correlatie van de PaO2-veranderingswaarde * 0,3-0,7.
PaCO2 onder CO2-anesthesie is ongeveer 9,3 KPa (70 mmHg).
Verhoog PaO2 tot 7,33 KPa (55 mmHg) binnen 2-3 uur na zuurstofinhalatie.
Tussentijds (7-21 dagen); PaCO2 neemt snel af en PaO2↑ vertoont een sterke negatieve correlatie.
In de latere periode (dag 22-28) is PaO2↑ niet significant en neemt PaCO2 verder af.
Evaluatie van de effecten van zuurstoftherapie
PaO2-PaCO2: 5,3-8KPa (40-60 mmHg)
Het effect is opmerkelijk: verschil> 2,67 KPa (20 mmHg)
Bevredigend genezend effect: het verschil is 2-2,26 KPa (15-20 mmHg)
Slechte werkzaamheid: verschil <2KPa (16 mmHg)
Monitoring en beheer van zuurstoftherapie
- Observeer bloedgas, bewustzijn, energie, cyanose, ademhaling, hartslag, bloeddruk en hoest.
- Zuurstof moet worden bevochtigd en verwarmd.
- Controleer katheters en neusobstructies voordat u zuurstof inademt.
- Na twee zuurstofinhalaties moeten de zuurstofinhalatiehulpmiddelen worden geschrobd en gedesinfecteerd.
- Controleer regelmatig de zuurstofflowmeter, desinfecteer de bevochtigingsfles en ververs het water elke dag. Het vloeistofniveau is ongeveer 10 cm.
- Het beste is om een bevochtigingsfles te hebben en de watertemperatuur op 70-80 graden te houden.
Voordelen en nadelen
Neuscanule en verstopte neus
- Voordelen: eenvoudig, handig; heeft geen invloed op patiënten, hoesten, eten.
- Nadelen: De concentratie is niet constant en wordt gemakkelijk beïnvloed door ademhaling; irritatie van de slijmvliezen.
Masker
- Voordelen: De concentratie ligt relatief vast en er is weinig stimulatie.
- Nadelen: Het beïnvloedt tot op zekere hoogte het slijm en het eten.
Indicaties voor zuurstofonttrekking
- Je bewuster voelen en je beter voelen
- Cyanose verdwijnt
- PaO2>8KPa (60 mmHg), PaO2 neemt niet af 3 dagen na zuurstofonttrekking
- Paco2<6,67kPa (50 mmHg)
- De ademhaling verloopt soepeler
- De hartslag vertraagt, de aritmie verbetert en de bloeddruk wordt normaal. Voordat zuurstof wordt onttrokken, moet de zuurstofinhalatie worden onderbroken (12-18 uur/dag) gedurende 7-8 dagen om veranderingen in de bloedgassen waar te nemen.
Indicaties voor langdurige zuurstoftherapie
- PaO2 < 7,32 KPa (55 mmHg)/PvO2 < 4,66 KPa (55 mmHg), de toestand is stabiel en het bloedgas, het gewicht en de FEV1 zijn binnen drie weken niet veel veranderd.
- Chronische bronchitis en emfyseem met FEV2 minder dan 1,2 liter
- Nachtelijke hypoxemie of slaapapneusyndroom
- Mensen met door inspanning geïnduceerde hypoxemie of COPD in remissie die korte afstanden willen afleggen
Bij langdurige zuurstoftherapie wordt continu zuurstof ingeademd gedurende zes maanden tot drie jaar
Bijwerkingen en preventie van zuurstoftherapie
- Zuurstofvergiftiging: De maximale veilige concentratie van zuurstofinhalatie is 40%. Zuurstofvergiftiging kan optreden na overschrijding van 50% gedurende 48 uur. Preventie: Vermijd het inademen van hoge concentraties zuurstof gedurende langere tijd.
- Atelectase: Preventie: Controle van de zuurstofconcentratie, moedig het vaker draaien aan, verander de lichaamshouding en bevorder de uitscheiding van sputum.
- Droge ademhalingsafscheidingen: Preventie: Versterk de bevochtiging van het ingeademde gas en inhaleer regelmatig aerosolen.
- Hyperplasie van vezelig weefsel van de achterste lens: alleen waargenomen bij pasgeborenen, vooral premature baby's. Preventie: Houd de zuurstofconcentratie onder de 40% en controleer PaO2 op 13,3-16,3 KPa.
- Ademhalingsdepressie: waargenomen bij patiënten met hypoxemie en CO2-retentie na het inademen van hoge zuurstofconcentraties. Preventie: Continue oxygenatie bij lage flow.
Zuurstofintoxicatie
Concept: Het toxische effect op weefselcellen veroorzaakt door het inademen van zuurstof bij 0,5 atmosferische druk wordt zuurstofvergiftiging genoemd.
Het optreden van zuurstofvergiftiging hangt af van de partiële zuurstofdruk en niet van de zuurstofconcentratie
Type zuurstofintoxicatie
Pulmonale zuurstofvergiftiging
Reden: adem zuurstof in bij ongeveer één atmosfeer druk gedurende 8 uur
Klinische manifestaties: retrosternale pijn, hoesten, kortademigheid, verminderde vitale capaciteit en verlaagde PaO2. De longen vertonen inflammatoire laesies, met inflammatoire celinfiltratie, congestie, oedeem en atelectase.
Preventie en behandeling: controleer de concentratie en het tijdstip van de zuurstofinhalatie
Cerebrale zuurstofvergiftiging
Reden: zuurstof inademen boven 2-3 atmosfeer
Klinische manifestaties: visuele en auditieve beperkingen, misselijkheid, convulsies, flauwvallen en andere neurologische symptomen. In ernstige gevallen kunnen coma en de dood optreden.
Posttijd: 12 december 2024