Zuurstof is een van de elementen die het leven in stand houden
Mitochondriën zijn de belangrijkste plaats voor biologische oxidatie in het lichaam. Als het weefsel hypoxisch is, kan het oxidatieve fosforyleringsproces van mitochondriën niet normaal verlopen. Hierdoor wordt de omzetting van ADP in ATP verstoord en is er onvoldoende energie beschikbaar om de normale voortgang van verschillende fysiologische functies te handhaven.
Zuurstofvoorziening van weefsel
Arterieel bloedzuurstofgehalteCaO2=1,39*Hb*SaO2+0,003*PaO2(mmHg)
ZuurstoftransportcapaciteitDO2=CO*CaO2
De tijdslimiet voor normale mensen om een ademhalingsstilstand te tolereren
Tijdens het ademen: 3,5 min
Bij het ademen van 40% zuurstof: 5,0 min
Bij het ademen van 100% zuurstof: 11 min
Longgasuitwisseling
Zuurstofpartiële druk in lucht (PiO2): 21,2 kpa (159 mmHg)
Zuurstofpartiële druk in longcellen (PaO2): 13,0 kpa (97,5 mmHg)
Gemengde veneuze partiële zuurstofdruk (PvO2): 5,3 kpa (39,75 mmHg)
Gebalanceerde pulszuurstofdruk (PaO2): 12,7 kpa (95,25 mmHg)
Oorzaken van hypoxemie of zuurstofgebrek
- Alveolaire hypoventilatie (A)
- Ventilatie/perfusie (VA/Qc) Disproportionaliteit (a)
- Verminderde dispersie (Aa)
- Verhoogde bloedstroom van de rechter- naar de linker shunt (Qs/Qt verhoogd)
- Atmosferische hypoxie (I)
- Congestieve hypoxie
- Bloedarme hypoxie
- Weefseltoxische hypoxie
Fysiologische grenzen
Er wordt algemeen aangenomen dat PaO2 4,8 kPa (36 mm Hg) is, wat de overlevingsgrens van het menselijk lichaam is.
De gevaren van hypoxie
- Hersenen: Als de zuurstoftoevoer gedurende 4-5 minuten wordt gestopt, ontstaat er onherstelbare schade.
- Hart: Het hart verbruikt meer zuurstof dan de hersenen en is het meest gevoelige
- Centraal zenuwstelsel: Gevoelig, slecht verdragen
- Ademhalen: longoedeem, bronchospasme, cor pulmonale
- Lever, nieren, overige: zuurvervanging, hyperkaliëmie, verhoogd bloedvolume
Tekenen en symptomen van acute hypoxie
- Ademhalingssysteem: Moeilijk ademhalen, longoedeem
- Cardiovasculair: hartkloppingen, hartritmestoornissen, angina pectoris, vasodilatatie, shock
- Centraal zenuwstelsel: Euforie, hoofdpijn, vermoeidheid, verminderd oordeelsvermogen, onnauwkeurig gedrag, traagheid, rusteloosheid, netvliesbloeding, stuiptrekkingen, coma.
- Spierzenuwen: Zwakte, tremor, hyperreflexie, ataxie
- Metabolisme: Water- en natriumretentie, acidose
Mate van hypoxemie
Mild: geen cyanose PaO2>6,67 kPa (50 mmHg); SaO2<90%
Matig: cyanotisch PaO2 4-6,67 kPa (30-50 mmHg); SaO2 60-80%
Ernstig: duidelijke cyanose PaO2<4KPa(30mmHg); SaO2<60%
PvO2 Gemengde veneuze zuurstofpartiële druk
PvO2 kan de gemiddelde PO2 van elk weefsel weergeven en dienen als indicator voor weefselhypoxie.
Normale waarde van PVO2: 39±3,4mmHg.
<35mmHg weefselhypoxie.
Om de PVO2 te meten, moet er bloed worden afgenomen uit de longslagader of de rechterboezem.
Indicaties voor zuurstoftherapie
Termo Ishihara stelt PaO2=8Kp(60mmHg) voor
PaO2<8Kp,Tussen 6,67-7,32Kp (50-55mmHg) Indicaties voor langdurige zuurstoftherapie.
PaO2=7,3Kpa(55mmHg) Zuurstoftherapie is noodzakelijk
Richtlijnen voor acute zuurstoftherapie
Aanvaardbare indicaties:
- Acute hypoxemie (PaO2 <60 mmHg; SaO <90%)
- Hartslag en ademhaling stoppen
- Hypotensie (systolische bloeddruk <90 mmHg)
- Laag hartminuutvolume en metabole acidose (HCO3 <18 mmol/L)
- Ademnood (R>24/min)
- CO-vergiftiging
Ademhalingsfalen en zuurstoftherapie
Acuut ademhalingsfalen: ongecontroleerde zuurstofinhalatie
ARDS: Gebruik peep, wees voorzichtig met zuurstofvergiftiging
CO-vergiftiging: hyperbare zuurstof
Chronisch ademhalingsfalen: gecontroleerde zuurstoftherapie
Drie belangrijke principes van gecontroleerde zuurstoftherapie:
- In de vroege fase van zuurstofinhalatie (eerste week) is de zuurstofinhalatieconcentratie <35%
- In het beginstadium van zuurstoftherapie is continue inademing gedurende 24 uur noodzakelijk
- Behandelingsduur: >3-4 weken→Intermitterende zuurstofinhalatie (12-18 uur/dag) * een half jaar
→Zuurstoftherapie aan huis
Veranderingspatronen van PaO2 en PaCO2 tijdens zuurstoftherapie
Het bereik van de toename van PaCO2 in de eerste 1 tot 3 dagen van zuurstoftherapie is een zwakke positieve correlatie van PaO2-veranderingswaarde * 0,3-0,7.
PaCO2 onder CO2-anesthesie bedraagt ongeveer 9,3 kPa (70 mmHg).
Verhoog de PaO2 tot 7,33 kPa (55 mmHg) binnen 2-3 uur na het inademen van zuurstof.
Middellange termijn (7-21 dagen); PaCO2 neemt snel af en PaO2↑ vertoont een sterke negatieve correlatie.
In de latere periode (dag 22-28) is PaO2↑ niet significant en neemt PaCO2 verder af.
Evaluatie van de effecten van zuurstoftherapie
PaO2-PaCO2: 5,3-8 kPa (40-60 mmHg)
Het effect is opmerkelijk: verschil> 2,67 kPa (20 mm Hg)
Voldoende genezende werking: verschil is 2-2,26 kPa (15-20 mm Hg)
Slechte werkzaamheid: verschil <2 kPa (16 mmHg)
Monitoring en beheer van zuurstoftherapie
- Let op bloedgasanalyse, bewustzijn, energie, cyanose, ademhaling, hartslag, bloeddruk en hoest.
- Zuurstof moet bevochtigd en verwarmd worden.
- Controleer katheters en neusverstoppingen voordat u zuurstof inademt.
- Na twee zuurstofinhalaties moeten de zuurstofinhalatietools worden schoongemaakt en gedesinfecteerd.
- Controleer regelmatig de zuurstofmeter, desinfecteer de bevochtigingsfles en ververs het water dagelijks. Het vloeistofniveau is ongeveer 10 cm.
- Het beste is om een bevochtigingsfles te gebruiken en de watertemperatuur op 21-27 graden Celsius te houden.
Voordelen en nadelen
Neusbril en neusverstopping
- Voordelen: eenvoudig, handig; heeft geen invloed op de patiënt, hoesten of het eten.
- Nadelen: De concentratie is niet constant, wordt gemakkelijk beïnvloed door ademhaling, kan irritatie van de slijmvliezen veroorzaken.
Masker
- Voordelen: De concentratie ligt relatief vast en er is weinig stimulatie.
- Nadelen: Het heeft enige invloed op het ophoesten en eten.
Indicaties voor zuurstofonttrekking
- Je bewust voelen en je beter voelen
- Cyanose verdwijnt
- PaO2>8KPa (60mmHg), PaO2 daalt niet 3 dagen na zuurstofonttrekking
- Paco2<6,67 kPa (50 mmHg)
- Ademhaling is soepeler
- De hartslag neemt af, de aritmie verbetert en de bloeddruk normaliseert. Voordat zuurstof wordt ingenomen, moet de zuurstofinhalatie 7-8 dagen worden gestaakt (12-18 uur/dag) om veranderingen in de bloedgassen te kunnen waarnemen.
Indicaties voor langdurige zuurstoftherapie
- PaO2 < 7,32 KPa (55 mmHg) / PvO2 < 4,66 KPa (55 mmHg), de toestand is stabiel en de bloedgaswaarden, het gewicht en de FEV1 zijn in drie weken niet veel veranderd.
- Chronische bronchitis en emfyseem met FEV2 minder dan 1,2 liter
- Nachtelijke hypoxemie of slaapapneusyndroom
- Mensen met inspanningsgerelateerde hypoxemie of COPD in remissie die korte afstanden willen reizen
Bij langdurige zuurstoftherapie wordt er gedurende zes maanden tot drie jaar continu zuurstof ingeademd
Bijwerkingen en preventie van zuurstoftherapie
- Zuurstofvergiftiging: De maximaal veilige zuurstofconcentratie is 40%. Zuurstofvergiftiging kan optreden na een hogere concentratie dan 50% gedurende 48 uur. Preventie: Vermijd langdurige inademing van hoge zuurstofconcentraties.
- Atelectase: Preventie: controleer de zuurstofconcentratie, stimuleer het vaker omdraaien van de patiënt, verander de lichaamshouding en bevorder de uitscheiding van sputum.
- Droge luchtwegafscheidingen: Preventie: versterk de bevochtiging van het ingeademde gas en inhaleer regelmatig aerosolen.
- Hyperplasie van het posterieure lensvezelweefsel: alleen zichtbaar bij pasgeborenen, met name prematuren. Preventie: Houd de zuurstofconcentratie onder de 40% en controleer de PaO2 op 13,3-16,3 kPa.
- Ademhalingsdepressie: gezien bij patiënten met hypoxemie en CO2-retentie na het inademen van hoge zuurstofconcentraties. Preventie: Continue zuurstoftoediening met een lage flow.
Zuurstofvergiftiging
Begrip: Het toxische effect op weefselcellen dat ontstaat door het inademen van zuurstof bij een druk van 0,5 atmosfeer, wordt zuurstofvergiftiging genoemd.
Het optreden van zuurstofvergiftiging hangt af van de partiële zuurstofdruk en niet van de zuurstofconcentratie
Type zuurstofvergiftiging
Zuurstofvergiftiging in de longen
Reden: Adem zuurstof in bij een druk van ongeveer één atmosfeer gedurende 8 uur
Klinische verschijnselen: retrosternale pijn, hoesten, kortademigheid, verminderde vitale capaciteit en verlaagde PaO2. De longen vertonen ontstekingsletsels, met infiltratie van ontstekingscellen, congestie, oedeem en atelectase.
Preventie en behandeling: controleer de concentratie en de tijd van de zuurstofinademing
Cerebrale zuurstofvergiftiging
Reden: Inademen van zuurstof boven 2-3 atmosfeer
Klinische verschijnselen: visuele en auditieve stoornissen, misselijkheid, convulsies, flauwvallen en andere neurologische symptomen. In ernstige gevallen kunnen coma en overlijden optreden.
Plaatsingstijd: 12-12-2024